Kar yağıyor dışarıda...
Kar bembeyaz bir gelinlik, sarmış her yanımı
Bembeyaz yalanlar gibi örtmüş umutlarımı
Daha yeni öğrendim üzerime oynanan oyunları
Yaşamımın bana bu oyunda oynattığı rolü …..
Şimdi yolun sonundayım, ne oldu öğrendim de
Duygularım yuvarlandı bir anaforun öfkesine
Göz yaşlarım içime aktı, isyanlarımla birlikte
Söz anlatmam ne kadar zormuş meğerse yüreğime ….
Buz kesti her yanım, yaprak gibi titremekteyim
Gökyüzünde yıldızlara örtülmüş sanki geceyim
Vakit yok artık şimdi bilmediğim bir yerlerdeyim
Beynimdeki bu basınçla, nedenini çözemediğim….
Ölmüş ruhumla yaşıyorum sanma, iflastayım şimdi
Şu an hissettiklerim sanki bir yaşamın jübilesi
Kar yağıyor dışarıda, aynı yüreğime yağdığı gibi
Şimdi başka türlü giyeceğim bu beyaz gelinliği….
Ceynan_2002_İst.
Canan Onuş